Facts About ปรปักษ์จำนน Revealed

Facts About ปรปักษ์จำนน Revealed

Blog Article

(ดูโหงวเฮ้งมีแววว่านางจะร้ายน่า มาก)

แต่ถึงบทที่นางจะต้องยอมโอนอ่อน นางก็รู้ความเหมาะความควรมาก คือเป็นคนรู้จังหวะจะโคนในชีวิตที่แท้

อ่านสนุกที่สุดก็เล่มสี่เลย เพราะมีเรื่องการศึกที่พระเอกกำลังรวบรวมแผ่นดิน มีการออกอุบาย มีอะไรต่างต่างนานาให้อ่าน ความสัมพันธ์พระนางเริ่มมีจุดขยับ แม้ไม่ได้ซาบซึ้งกินใจเท่าที่ควร แต่จุดเปลี่ยนก็ทำได้ดี เล่มสี่นี้จึงอ่านได้เร็วขึ้นเยอะ

แม้แต่ยามที่เขาเอ่ยปากว่าจะรับอนุตามบัญชาท่านแม่ เพียงแค่นางเห็นดีเห็นงามกับเขาเท่านั้น

..พอตบะแตกแล้วหื่นมากจ้า สงสารนางเอกมาก พระเอกเอะอะก็ลากขึ้นเตียง และก็สงสารพระเอกที่โดนขัดจังหวะเรื่องบนเตียงบ่อย (ฮ่า...) แถมมีอะไรกับนางเอกครั้งแรกยังหลั่งเร็วจนเสียหน้าอีก เรื่องแรกเลยนะเนี่ยที่เจอพระเอกเป็นแบบนี้ ฮ่าๆๆ

ทว่าความแค้นฝังหุ่นใช่จะกลบฝังกันง่าย ๆ ทั่วหล้ารู้ว่าสองตระกูลเฉียวเว่ย แค้นฝังลึกประเภท "ผีไม่เผา เงาไม่เหยียบ" เมื่อเสี่ยวเฉียว ยอมแต่งแทนเพราะมองเห็นอนาคตว่า ถ้าพี่สาวแต่งไปจะถูกเว่ยเซ่าทรมานจนตาย และเว่ยเซ่าแห่งโยวโจวแคว้นเวย จะยกทัพมาบุกเยียนโจว ตีให้แตกฆ่าล้างตระกูลเฉียว เธอจึงแต่งแทน หวังว่าการวางแผนของเธอจะผ่อนหนักเป็นเบา พี่สาวไม่ตาย ตระกูลอยู่รอด

เรื่องนี้ดราม่าหนักหน่อย เนื้อหาค่อนข้างกดดัน แต่พระเอกไม่ได้แค้นจนทำร้ายร่างกายนางเอก ตอนแรกก็อยู่กันแบบมันเป็นหน้าที่ นางเอกต้องพยายามไม่ให้พระเอกไม่พอใจ ส่วนพระเอกเพราะย่าสั่งมาเลยไม่ค่อยสนใจ แรกๆก็จะหน่วงๆแต่ก็เข้าใจได้ ตระกูลที่ทำให้ตัวเองต้องแบกศพพ่อกับพี่ชายตัวเองกลับบ้านคงให้ไปทำดีด้วยทันทีไม่ไหว

แต่ปมและทิฐิในใจยังยั้งให้ต้องเก๊กนิ่งเก็บกดไว้ อีกทั้งเป็นแม่ทัพใหญ่ วันๆถ้าไม่ไปรบไกลๆก็งานเยอะมากกก เวลาเจอเมียมีน้อยนิด ติดนู่นติดนี่มีคนมาเรียกตลอด เลย ยังแสดงศักยภาพความหื่นได้ไม่เต็มที่ ~เล่มนี้ได้โชว์พาวในด้านการรบที่เก่งกาจ ห้าวหาญ ก็หวังว่าเล่มหน้าจะแสดงศักยภาพความเป็นสามีที่ดีได้มากขึ้นและชวนกรี๊ดมากกว่านี้นะ #พร้อมรอชม

แต่มันก็จะมีจุดให้เอ๊ะอยู่เป็นระยะ ๆ เหมือนกันนะคะ อย่างความผูกพันของนางเอกกับครอบครัวที่ดูลึกซึ้งมากทั้ง ๆ ที่นางเพิ่งทะลุมิติมาอยู่กับครอบครัวนี้ได้ไม่กี่ปีเอง หรือความย้อนแย้งของนางเอกที่แม้จะยังระแวงในความรักของพระเอก แต่ตัวเองก็ยังกล้าที่จะปั้นปึ่งแง่งอนตามประสาสาวยุคปัจจุบันที่บางครั้งก็ทนความคิดปิตาธิปไตยเว่อร์วังของพระเอกไม่ค่อยได้ คือเหมือนไม่มั่นใจว่าเขารักจริง แต่ก็กล้าที่จะงอนให้เขาตามง้อ อ่านแล้วก็จะเกิดอาการมองบนบ้างนิดหน่อย

ในเมื่อเป็นแบบนี้ พระนางจึงระแวงกันและกันอยู่ตลอด เล่มหนา ๆ ห้าร้อยกว่าหน้าผ่านไปสามเล่ม ก็ยังระแวง เล่มจบแล้วก็ยัง...ยังระแวงจนเราระอา เราจึงอ่านไปได้ช้า ๆ ด้วยความไม่ถูกใจ เพราะไม่นิยมพระเอกที่ลุ่มหลงในรูปโฉมกับรสรักที่ได้จากนางเอก ไบโพล่าร์ go to this website เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย สลับกันอยู่ระหว่างระแวงกันกับขึ้นเตียงกัน พระเอกจะออกแนวชายเป็นใหญ่อะไรนักหนา นางเอกเองก็ไม่น่ารัก ไม่ชวนสงสาร แม้จะเข้าใจถึงเหตุผลประกอบ เห็นด้วยว่านักรบหนุ่มแบบพระเอกก็ควรแล้วที่จะเป็นแบบนี้ แสดงออกแบบนี้ จะไปหาความละมุนละไมในอารมณ์มาจากไหน แต่เมื่อความเรียลมา.

ธรรมเนียมแบบนี้เป็นอะไรที่ขัดอกขัดใจชวนหงุดหงิดพอสมควร แต่ความที่มีเรื่องดี ๆ อื่น ๆ เสริมมันเลยอ่านผ่านไปได้อย่างไหลลื่น

ยังโชคดีที่นอกจากความเหินห่างเย็นชาที่เว่ยเซ่าแสดงออกแล้ว ยามอยู่บนเตียงก็เป็นเช่นน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง

ปู่ของนางเอกกระทำการบางอย่างทำให้พ่อและพี่ชายของพระเอกต้องตายในสงคราม สองตระกูลจึงขัดแย้งรุนแรง แต่ย่าของพระเอกอยากสลายความแค้นนี้ ประกอบกับตระกูลนางเอกต้องการความช่วยเหลือทางการทหารจากพระเอก สองคนจึงต้องแต่งงานกันเพื่อเชื่อมไมตรี

แม้มารดาเขาจะเกลียดหน้านางเพียงใดก็ไม่เป็นไร อย่างน้อยในจวนสกุลเว่ยนางก็ยังได้รับเมตตาจากท่านย่าของเขา